ve kız 'seni seviyorum hala bunu unutma asla' dedi giderken.
ve oğlan' bunu bir an olsun unutabilmek için ruhumdaki uçurumlardan ölüme atlayacağım sensiz geçen her günün akşamında.ve kendimi kabusların koynuna atacağım hiç sabah olmayacakmışçasına.Sözcüklerin yankılanırken dört duvar karanlığımdaben bir köşesinde oturacağım ellerimi bıraktığıno loş sokakta.Ve bir yanımda sen olacaksın öteki yanımda pişmanlılarım,bir yanında sen oturacaksın kalbimin öteki yanımda boşluğumu dolduracaksın yokluğunla,ve ben anlam arayacağım yanyana nasıl bu kadar uzak kaldığımıza...Ve ben seni anlatacağım kimsesiz satırlarımda görmemiş olanlara gözlerini duymamış olanlara sesini.ve onlarki bendeki seni duyunca kıskanacaklar olabildiğince lakin ne işe yarayacak bilmiyorum sen bendeki yansımanı hiç görmedikçe.'diye karşılık verdi arkasından bakarken öylece.
ve ayrıldılar sanki hiç bütün olmamış gibi.
ayrıldılar sanki keskin bir bıçağın elmayı ikiye bölüşü misali.
Oysaki aynı toprağın meyvalarıydılar.
ve aynı suya dokundular.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
acı dolu her satırı :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta