ne biçim bir ayrılık öyküsü bu
mevsim yağmurlarında artık yoksun
susku sanırım ayrılışından aldı adını
çekilmeyen fotoğraflarda donuksun
şair imge çeker
aşık cefa
karlar rüzgârla tozarken
ıslıklar anlamsız kalır ilk defa
bugun bağırmışsın el uzatmışsın ne çıkar
kayıpsın işte
uğurlama vedasız değil.gel
sisler kalkarken perde perde
ne biçim bir ayrılık öyküsü bu
hasretsin bu şehirde
sokak lambaları ışık dökmez
aynalar kırılır nehirde
bir parıltı adın
bir kardelen
bir istanbul
bir kaybolsanda sevilen...
(17.03.04)
f tipi hapishane EDİRNE
Kayıt Tarihi : 20.11.2005 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Tok](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/20/bir-ayrilik-hikayesi-2.jpg)
HAZEL
TÜM YORUMLAR (1)