Bir Ayrılık Fotoğrafı Şiiri - Özlem Akşit

Gün batımı…
Akşam kızılı düğmelerken iki yakasını
Usulca Sultan Ahmet’le Üsküdar’ın
Gündüzle gece kavuşurken birbirine
Gökyüzü ve yerin bile iki yakası
Karanlıkta bir araya gelirken
Uzaktan düşünmek de varmış
İki yakası bir araya gelemeyen hayatlarımızı…
Hafta sonu…
Sen şimdi kim bilir boğazda Kız Kulesi karşısı
Oturuyorsundur, ıssız bir masa başı
Elinde daha derinlere götüren bir kitap
Dilinde İsmet Özel mısraları
Yahut sakin bir deniz kıyısı
Dalmışsındır sohbete, dostun dalgın bir balıkçı
Ağları suya salmış bir yorgun nasip arayıcısı….
Uzaklarda kalabalıklar içinde koştururken
Bendeki ekmek telaşı, martı kaygısı…hayat telaşı
Oysa ne de güzel yakışmıştı eğreti kaderlerimiz
Düşünmek şimdi uzaktan öylesine ağır…
Ayrılık…hüzün…
Yine de iki insana ancak bu kadar yakışır.