Bir Ayrılık DestanıII Şiiri - Stepne Şair

gözyaşların akıyordu yanaklarından
dudaklarına kavuşurcasına
içindeki hasretti yeniden
o damlaları kabartan
hayat sensizliği
sensizlik sessizliği
sessizlik bir soğukluk getiriyordu
damarlarıma
içindeki kanı soğuturcasına

tenim soğuyor dudaklarım çatlıyor
gözyaşlarım yanaklarıma varmadan
soğuyor kayboluveriyordu
farkettiğim bir şey vardı
o da ikimizinde ağlamasıydı belkide

ne oluyordu bize böyle birdenbire
içimden bir ses bir acıyı
yansıtıyordu sanki dudaklarıma
neydi diye soruyordum
birden bire kendime
ayrılık diyordu bu beden
içime, yüreğime