(Bir sandalye, bir masa. Masada yarım bir kahve, bir yanık mum. Adam oturuyor, yüzü boşluğa dönük. Konuşmaya başlar, sesi titrek ama kelimeleri keskin. Arada duraksar, derin nefes alır.)
Bu akşam...
Her şey bir anda oldu.
Aslında bekliyordum gitmeni,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta