Gözlerimde damla damla biriken hüzün,
Kalbimde çırpınan kanatları kırık bir kuş.
Güneşin son ışıklarıyla dans ederken gökyüzü,
Sensizliğin soğuk yeli eser içime.
Bir zamanlar beraberdi adımlarımız,
Gülüşlerimiz gökkuşağının renklerini taşıyan.
Ama şimdi sadece sessizliğin yankısı kalır geride,
Yüreğimde yankılanan seni hatırlatan.
İki gözünde kaybolmuştum ben, gülüşlerimle,
Her bakışında umutlara açılmıştı dünya.
Ama şimdi sensizliğin boşluğunda kaybolurken,
Her adımda bir parça daha eksiliyorum.
Hatırlıyorum gülümserdin her mevsimde,
Baharın mis kokusunu getirirdi yüzüne.
Şimdi yapraklar sararıp düşerken dallardan,
Kalbimde sararıp solan bir gül gibiyim.
Bu ayrılık rüzgarı savurdu seni benden,
Ellerim bomboş kaldı, yüreğimde dert dolu.
Geceleri yıldızlara anlatırım hikayemizi,
Yitirdiğim sevgilimi, sensizliğe gömülmüş.
Belki bir gün döner gelirsin diye beklerim,
Umutsuzca düşlerimde ararım seni.
Ama anladım ki aşkın yolları belirsiz,
Ve bu ayrılık bir veda şarkısına dönmüş.
İçimdeki bu hüzün, gözyaşlarıma karışır,
Sensizliğin yüküyle kalbim ağırlaşır.
Güneş yeniden doğar, umut yeniden yeşerir,
Ama seni unutmak kolay olmaz, asla!
Gökyüzündeki yıldızlar gibi parladın gecemde,
Sensizliğin karanlığında kaybettim seni.
Ama yüreğimdeki sevda hiç solmayacak,
Bu ayrılığın şarkısı sonsuza dek sürecek.
Kayıt Tarihi : 29.7.2023 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!