Bir Ayrılığın Anatomisi Şiiri - Erol Gürcan

Bir defasında
Hayırsız bir ana gibi
Bir kıskançlık gecesinin sabahında
Günaydınsız bırakıp gitmiştin beni uykumda
Odama teklifsiz giren, bir güneşle baş başa

En kırmızı rujunla yazmıştın
Bembeyaz duvarlara
‘Sabahlara çıkışın olmasın İnşallah
Akşamdan kalma hüzünlerle
Nur içinde yatmanı dilerim
Melekler gibi uyuyorsun Maşallah”

Bir çocuğu ağlata ağlata öpmek
Bir adamı döver gibi sevmek
Benim işimdir derdin
Tayyör etek, Metal gözlük, Topuz saç

Ben sana arsız,
Ben sana vefasız,
Ben sana hayırsızım
Ben sana hasım
…Sen anladın.

Çocukların çoktan ağlayıp uyuduğu
Geç söylenmiş ninniler gibiydi yüzün
Yedi Uyuyanlar şehre inmeden
Önce ben efsane olmalıydım, önce ben…
Nedenim… nedensiz, neden

Bir pişmanlığın başlama düdüğü çalmadan
Bitmeli bol gollü beraberliğimizin, uzatma dakikaları
Tam sana yaraşır bir not ağlıyordu
Sımsıkı kapalı bir kapının doksanında
“Pinokyo Bey! ..
Sol anahtarı paspasın altında
Ağzına lâyık yalancı dolma var
Buz dolabında…”

Buz gibi penaltılar kesmiyor beni
Gözlerimden ne alt yazılar geçiyor, kimse bilmiyor
Baba…baba diye ağlarken, boynuma sarılmış ihanetlerim
Ayın on dördünü vurdu dün akşam
İçimde susmayan silah seslerim