Sigaramı yakıp her gece olduğu gibi seni düşündüm yine.
Sigaramdan çektiğim her nefes, mutluluğumdu hayata dair.
'Aziz Allah,' diyerek karşıladığım sabahların sayısını ben bile unuttum; kimbilir ne kadar hatırlıyorsun beni; ya da hatırlıyor musun?
Senden vazgeçtiğim gün ömrümden düştüm kendimi; yalnızlık bir tufan şimdi içimde. Sadece senin soluduğun havayı solumamak için kaçtım şehrinden; aynı şehirde korktum sensizlikten. 'Biz' etmese de her ne kadar ikimizin toplamı, seviyordum yine de 'biz' demeyi. Ellerin vardı çünkü ellerimde...
Önce ellerini aldın benden; sıcaklığını hiç unutmadım...
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,