Sigaramı yakıp her gece olduğu gibi seni düşündüm yine.
Sigaramdan çektiğim her nefes, mutluluğumdu hayata dair.
'Aziz Allah,' diyerek karşıladığım sabahların sayısını ben bile unuttum; kimbilir ne kadar hatırlıyorsun beni; ya da hatırlıyor musun?
Senden vazgeçtiğim gün ömrümden düştüm kendimi; yalnızlık bir tufan şimdi içimde. Sadece senin soluduğun havayı solumamak için kaçtım şehrinden; aynı şehirde korktum sensizlikten. 'Biz' etmese de her ne kadar ikimizin toplamı, seviyordum yine de 'biz' demeyi. Ellerin vardı çünkü ellerimde...
Önce ellerini aldın benden; sıcaklığını hiç unutmadım...
Sonra seni düştüm ömrümden!
Benden birşey kalmadı geriye; 'sen' demektim çünkü o zamanlar ben;
hiç anlamadın!
Anlasaydın beni, ayrılmazdı belki hiç yollarımız; 'aynı şehrin hayalperestleri' ni oynuyor olurduk hâla;
tutarken ellerini, yüreğimi okşuyor olurdun bakışlarınla...
Bu şehre gelmezdim hiç!
Ne ben tutabildim ellerini, ne sen bakabildin gözlerime. Bizim 'Sevda' dediğimiz, ayrılıkla başlayan bir aşkın hikayesiydi...
Aydın DemirkanKayıt Tarihi : 17.12.2006 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benden birşey kalmadı geriye; 'sen' demektim çünkü o zamanlar ben;
hiç anlamadın!
Anlasaydın beni, ayrılmazdı belki hiç yollarımız; 'aynı şehrin hayalperestleri' ni oynuyor olurduk hâla;
tutarken ellerini, yüreğimi okşuyor olurdun bakışlarınla...
Bu şehre gelmezdim hiç!
Ne ben tutabildim ellerini, ne sen bakabildin gözlerime. Bizim 'Sevda' dediğimiz, ayrılıkla başlayan bir aşkın hikayesiydi...
öyle duyarak okudumki şiiri ....bittiğinde nefesimi tuttuğumu farkettim şiir yazmak hissettirmekse ...bu budur dedim teşekkür ederim saygıyla
müzeyyen başkır
Çok güzel bir yazı okuttunuz....kaleminize , o kaleme yansıyan yüreğe sağlık.
yüreğinize sağlık..harika bir yazı okudum...:)
1+1=biz, eden sevgilere...teşekkürler..:))
Benden birşey kalmadı geriye; 'sen' demektim çünkü o zamanlar ben;
hiç anlamadın!
Anlasaydın beni, ayrılmazdı belki hiç yollarımız; 'aynı şehrin hayalperestleri' ni oynuyor olurduk hâla;
tutarken ellerini, yüreğimi okşuyor olurdun bakışlarınla...
Bu şehre gelmezdim hiç!
Ne ben tutabildim ellerini, ne sen bakabildin gözlerime. Bizim 'Sevda' dediğimiz, ayrılıkla başlayan bir aşkın hikayesiydi...
Harika ve de duygu yüklüydü, hayaller güzeldir ama bazen gerçekleşmesini istemez insan, sadece hayallerle yaşamak ister, çünkü gerçekleştiği zaman gizemliğini yitiren hayallerde vardır.
Yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun, saygı ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (6)