Bir Ayrılığın Anatomisi 1

Gelmeyecektim sana , yine geldim.
Kelimeler kırık, cümleler yarım.
Taşıyamadım sustuğum onca ağırlığı.
Ayaklarım taşlara takıldı ama duramadım.
Bir bataklık gibi çekti beni adın,
Geldim.

Bakmadın gözlerime hiç.
Baksaydın, görürdün içimde büyüyen boşluğu,
Ve dudaklarımda ki kan tadını.
Senden kalan ne varsa,
Ağır ağır çürüyordu içimde.

Ben seni böyle mi sevmiştim?
Ateşe koşar gibi,
Yalınayak bir uçuruma yürür gibi,
Sevmiştim.

Sendin beni çağıran.
Sesindeki yankıya sarılıp gelmiştim.
Ama sen bakmadın gözlerime,
Hiç sevmemiş gibi.

Ne zaman unuttun bizi,
Sevdanın şarkısını?
“Bekle,” dedin, bekledim.
“Sus,” dedin, sustum.
“Sev,” dedin, sevmenin en kör yanıyla sevdim.

Ne istedin de yapmadım?
Ne eksikti bizden?
Yine de biliyordum, çoktan gitmiştin.
Kıyamadım sadece,
Kıyamadım seni benden koparmaya.

Kaç kez sordum, kaç kez yalvardım:
“Nedir derdin?” diye.
“Ben böyleyim,” dedin,
“Ben bazen böyleyim.”
Ama hayır, sen böyle değilsin.
Sen sadece bana böylesin.

Çünkü gördüm…
Başka yerlerde gülerken.
Gördüm…
Başka seslere koşarken.
Gördüm…
Hiç üzülmezken.

Ben senden bir kelime, bir kırıntı için yalvarırken,
Sen çoktan hayatının dışına atmıştın beni.
Hiç acımadan söküp atmışsın kalbinden,
Bir tek ben konduramamışım.
Hiç sevmediğini…
Hiç istemediğini…

Öyle bir gittin ki…
Ne “Git,” diyebildin, ne “Kal.”
İkisini de bana bıraktın.
Söylesene, kandırabildin mi kendini?
Kurtarabildin mi suçsuzluğunu?
Sen beni gitmek zorunda bıraktın.
Sen beni vazgeçmek zorunda bıraktın.

“İstemiyorum,” deseydin,
“Vazgeçtim,” deseydin,
“Sevmiyorum,” deseydin,
Geleceğim demeseydin…

Gelmeyecektin işte ama yine ben geldim.
Bakmadın gözlerime hiç.
Baksaydın,
Görürdün dudaklarımdan süzülen kanı.

“Hoşça kal,” dedim.
Çıkarken yanından, içimde bıraktığın enkazla,
Hoşça kal dedim
Ağzımda bir kan tadı var şimdi.
İçimi lime lime kanatarak gidiyorum.

Sardığın yaralarımı tekrar açarak,
Her adımda biraz daha eksilerek,
Son bir kere dönüp bakmadan gidiyorum.
Ve sen kalıyorsun.
Kendi yalanlarının gölgesinde kalıyorsun.
Ben gidiyorum.

Hoşça kal.

Kiyaz