Bir ay çıkar gecenin karanlığından
Uyanır gün uykusuna yatmış kuşlar.
Sessizlik çoktan çökmüştür ören yerlerine.
Yanan son köz parçası da örtünür kül rengi sarhoşluğu üstüne.
Kavak ağaçlarının sesi duyulur ötelerden.
Bir dedikodudur dolaşır yaprakları.
Yorgun bedenler bilmem kaçıncı uykudayken.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta