Bir ay doğar ilk akşamdan geceden

seni gördüğüm ilk akşam da
geceydi

şavkı vurdu yüzüme yüzüme
penceredeydim
bacaya doğru

sonra uykusuz kalmış olucam ki
geceden
sabah uyanamamıştım
ama neydem

uyan yar dedi biri bana
sineme saracaktım
ellerimi uzattım bulamadım

yoksa dedim
dağlar kış mı
yarim üşümüş mü
nasıl edersem edeyim
bu kalp yar'e kavuşur mu bilmem..

yüce dağ başından aşırdın beni yar
düzelmez dertlere düşürdün beni
ellerini tuttum gözlerime bakasın diye
bakmıyordun

iyi de madem soysuz gönlün bende yoğudu
niye doğru yoldan şaşırdın beni

dedi ki dağlar karamı
açma yaramı
nasıl edem ben

aşağıdan gelir elleri başkasının avuçlarına sıkışmış
söylerim söylemez cümleleri aklına sıkışmış
duydum yarimi bir çirkine vermişler
neydem vermişler

başkası kendine eş değilmiş
şimdi kendimi dağlara vursam
dağlar kış ıdır
benenim üşür
perişanım ben...

Emrah Ateş- bir türküye istinaden