Bir Avuç Yıldız Şiiri - Ozan Efe

bir avuç yıldız
bir hapaz olduğunda
yıldız tozaya
tozları başında sim
dünya güzeli resim

sürdü papatya
taze yalnızlığıma
yüksekten düştü
şarkı söyler yaprağa
girer mi sor toprağa

yandı güneşte
kara oğlana döndü
fısıltısında
geceye erken söndü
heceye derken kondu

tümce kaldırsa
sözcüklerine ne der
hüzne alışmış
gözcüklerinde keder
düzcüklerinde heder

kaş göz arası
güle yağmur düşmeli
güle gülmeli
şen olmalı gülizar
tutunmalı ah ü zar

zemheri gelir
ay ışır inadına
yüzüne yansır
ışığından daha gür
ışığından da özgür