Kalbim ve aklım paslı rüyalarla
artık sonsuza kadar ölü bir sahne,
ve gümüş kaplanmış aynı camlara
kitabın içinde ya da dışında ayna.
Yalnız adam ve kadın yalnızca
dik bir gökyüzüyle karşı karşıya
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta