Kalbim ve aklım paslı rüyalarla
artık sonsuza kadar ölü bir sahne,
ve gümüş kaplanmış aynı camlara
kitabın içinde ya da dışında ayna.
Yalnız adam ve kadın yalnızca
dik bir gökyüzüyle karşı karşıya
yani tutkulu görünümüyle kanımca
diğer tüm bedenlerden farklı.
Şatom bu yağmurdan bulanıklık
zemin üzerinde derin bir aydınlık
cemalin sözünle koysalar adı şermin
yaşlı gözümde hep o eski ayrılık
kırık kalbimde bir avuç yasemin.
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Beyaz Arif Akbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/15/bir-avuc-yasemin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!