Bir Avuç Yalnızlık Şiiri - Kerim Varol

Sıkıntılardayım bu aralar öyle dar geliyor ki odanın her köşesi.
Buram buram yalnızlık kokuyor.
O kokuyu her içime çekişim de sen geliyorsun aklıma.
Şayet hiç çıkmıyorsun ki aklımdan.

Şüphe , kaygı , kaybetme korkusu öyle işlemiş gibi bedenime ruhuma.
Sevdiklerim birer birer elimden kayıyor sanki.
Hayat bize hep sevmeyi öğretti iyi niyeti öğretti.
Ama bir kenara not düşmedi ki..

İyi niyeti suiistimal ederler , çok seversin sevmezler atarlar seni bir köşeye.
İzlersin hep uzaktan sevdiklerin başkasının kollarında.
Allah'a her gece isyan edersin göz yaşı için de
Beni her şeyle sına her şeyle imtihan et lakin gönül ile imtihan etme ilacı yok duası yok...
İmkansıza sarılmış umudu yok...

Uyursun tüm gün yorganı çekersin üstüne..
Yas tutmuş anıların geldikçe aklına ağlarsın içten içe...
Kimse seni düşünmez kimsenin umurunda değilsindir.
Herkesin işine yaradığın kadar iyisindir.

Yalanlar dizgin olmuş bu hayatta tek başına..
Yürürsün çıkmaz sokaklarda...
Ya nasip diller de bir gün seni de seven olur diye umut eder...
Sarılırsın yorganına bir avuç yalnızlığın ile birlikte..

Uyursun geceler de gündüzlerde uyanmak istemezsin..
Çünkü rüyalar da kavuşursun sevdiklerin ile...