Bir ömrün sonunda,
Ya da bir bebeğin gözlerini açtığı ilk anda,
Ve hatta bir çiçeğin tomurcuk açmasında,
Tenime ilk defa yağmurun değdiği an geliyor aklıma;
Seni hatırlıyorum…
Bir gün sonunda,
Güneşin her gün tekrar doğması gibi,
Yada dolunayda denizi izlemek,
Toprak koksunu ilk defa içime çektiğim an geliyor aklıma;
Seni özlüyorum…
Üşüdüğünde bir gögüs,
Uyuduğunda bir omuz,
Ağladığında bir mendil,
Güldüğünde bir espri,
Ararken ben geliyorsam aklına şayet;
Bilmelisin ki ben seni düşünüyorum
Her zaman ki gibi…
Kayıt Tarihi : 2.2.2012 12:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Manav](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/02/bir-avuc-umut-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!