Bir avuç topraktır evvel

Sen ki memleketime laf edersin;
Dilin uzun ya, kimlere bedelsin.
Avrupa ya, dilinden düşürmezsin,
Yalnız senin belden hoş değildir.

Huzur verir benim memleketim;
Avrupanız gibi değil ya, toprak kokar.
Betonlar ki hepinizi şehre hapseder,
Kendinizi hâlen üstün sanırsınız.

Bir avuç toprak ki sizlerin beldenize bedel,
Malzemeniz de farklı değil ki, çamurdur evvel.
Siz ki eğer bunlara bir gün erer,
Ancak o gün size saygım olur ki birden.