Bir Avuç Toprak Gerek. Şiiri - Mehmet Şahan

Ne dünyanın çilesi biter, ne insanın feryadı,
Zahmetsiz ne var bu hayatta, olur mu ki hiç tadı?
Bütün nimetlere hükmetse, bitmiyor bak muradı,
Yine utanmayan yüzlere, bir avuç toprak gerek...

Yaratıldığı günden beri, kimler göçtü dünyadan,
Memnunum diyen de var mıdır, yaşadığı hülyadan?
Balinalar gibi yüzse de, şu koskoca deryadan,
Bir türlü doymayan gözlere, bir avuç toprak gerek…

Mecnun misali gezerken, veli deseler bile,
Varlık nedenini bilmeden, âşık olsan da güle,
Sabah akşam zikirde iken, gerçek dönmeyen dile,
Yerine gelmeyen sözlere, bir avuç toprak gerek…

Her nesnede varlığın belli, her zerrede var iken,
Kul kendinden bile acizse, nefs elinde zar iken,
Şahan der ki Allah’ım sensiz, kalbe girmek zor iken,
Sana inanmayan özlere, bir avuç toprak gerek…