ettiğini bulmadan eyvallah demek yok
yaşattığını yaşamadan ölmez bir insan
ölüm diye bir şey var ah bir anlasan
bu hayat illüzyon diğeridir gerçek olan
önün bir damla su sonun bir avuç toprak
yaşarsın belki seksen sene şen şakrak
bir vakit pişmanlık içinde semaya bakarak
feryat figan edersin elbet sen de ağlayarak
şu dünyada yaşarken can yaktıysan bile
toprağa karışınca bir gün hayat verirsin güle
işte gidiyorsun her an herkesin gittiği yere
çektirdiğini çekmeden öyle çekip gitmek yok
bil ki yaptığın yanına kalmaz kalır zannetme
en fazla yaşasan diyelim ki doksan yüz sene
ömür belirlenmiştir ne geciktirilir ne gelir öne
nihayetinde çıkacaksın en büyük mahkemeye...
Kayıt Tarihi : 8.4.2025 04:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!