Bir avuç toprak Şiiri - Zümrüdü Anka

Başım öyle ağır ki bedenime
Assam bir yere sallansa boşluğuna hayatın.
Kalsa öylece...

Kimseler dokunmasa,
Kimseler görmese,
Kimseler hissetmese...
Öylece dar ağacında asılı kalsa!

Yok oluyor , günden güne düğüm düğüm sardığım kefenime tutunuyorum.
Ölmek nefes almadan yaşamak değildir.
Ölmek diri diri hergün ama hergün
Yüreğine bir avuç toprak serpmektir.
Yüreğimin ateşi , acısı ,koru alevi sönmüyor.
Toprak diyorum bir avuç toprak artık bana yetmiyor.