sevdiklerimi kendimce sevdim
beklemedim benim kadar sevmelerini
gidenlerin ardından sessizce
iki damla yaş akıttım gönül mezarlığıma
kederimi derdimi sevgimi gömüp
merhaba dedim gelen sevgiye
her kışın ardından ilkbahar gelir diyerek
gülümsedim soğuk duvarların yüzüne
sessizliğimi yutkundum ay'ın yüzünde
sevaplarımı günahlarım gibi sakladım
sevi yeşertim çöl ortasında gözyaşlarımla
yine de kendimce sevdim insanları usanmadım
bir sürü sevenim sevdiklerim varken
neden yalnızım neden içimde bir boşluk var
bir bilsem bir anlayabilsem kendimi sizi
ışığıkta yarı karanlık otururmuydum düşünceli
ne şarkı ne şiir dolduracak bende ki boşluğu
bende ki boşluğu dolduracak bir avuç toprak
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 18:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan tam mutluyum dediğinde anında dakikasında ardından karabulutlar beliveriyor şimşekler çakıyor gümbür gümbür yağmur yağıyor ektiğin sat ya selle yerle bir oluyor yada olduğu yerde çürüyor..
![Selin Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/10/bir-avuc-toprak-15.jpg)
sygılarım yüreğinize ve kaleminize...
Yetmezmi içten bir bakış
Sen sevgini örmüşsün dost
İlmik İlmik, nakış nakış
Karşılıksız olurmu sevmeler
Laf olsun diyemiki gülmeler
Sevildiğinide bilirsin elbet
Öyleyse neden bu gitmeler
Hamza Görgülü
Tam puanımla kutlarım, kayıtsız kalamadığım bu güzel şiiri
TÜM YORUMLAR (6)