Hani o kitabımın ilk satırına bıraktığın kahve kokulu nefesin var ya,
Baharlar getirdi vîrâne gönlümün karlı dağlarına...
Bilmemki kaç yüzyıl geçti uykumdan gözlerin şiir şiir akarken.
Nerde ağlayan bir kuş görsem, hüzün kokan bakışların gelir aklıma...
Seni tanıdıktan sonra kalemin isi yüreğimin perdesini kesti,
Tufan mıydı gözlerin, derdest etti tebessümlerimi.
Bir avuç şiirsin dudağımda yeşeren, eyy...
Kayıt Tarihi : 2.8.2024 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!