Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik,
Gözlerimden akan nem, gözyaşının kendisi.
Bazen ılık bir yağmur, bazen bir kar tanesi,
Bulutlarla bembeyaz, göklerin efendisi.
Çatlamış toprakları, susamış yaprakları,
Kurumuş dudakları, ben çok iyi bilirim.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
