Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik,
Gözlerimden akan nem, gözyaşının kendisi.
Bazen ılık bir yağmur, bazen bir kar tanesi,
Bulutlarla bembeyaz, göklerin efendisi.
Çatlamış toprakları, susamış yaprakları,
Kurumuş dudakları, ben çok iyi bilirim.
Usul usul yağarım, yanan her bir yüreğe,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.
Dağlardan akan kaynak, ben nehirin sesiyim,
Canlıların yakın dostu, suyun ta kendisiyim.
Ben olmasam yaşanmaz, hayatın damarıyım,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.
Şu koskoca evrende , her canlı beni bekler,
Yeşerir kızgın çöller, açar bütün çiçekler.
Beni ararsan eğer , her damlada bulursun,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/23/bir-avuc-serinlik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!