Ellerim titriyor
Gözlerime beynimin depremi vurmuş
Ağlamıyorum şehri seyrederken
Nereye dönsem duvarlar taş duvarlar
Yer asvalt gök gri
Bir Avuç Toprak
Beton soğuk soğuğu şehre vurmuş
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
yitirilen insani değerler önce yaşam alanlarımızın rengini değiştiriyor ne yazık ki. şiiriniz adına güzel bir pencerenin önünde almışsınız kağıt-kaleminizi, kutluyorum
Son yıllarda hepimiz arar olduk insanlık artıklarını,,Kısa bir sürede bir millet bu kadar degişir mi?Tebrikler Fidan hanım..Konusu ile yazılımı ile güzel bir şiir.Saygı ve selamlar.
Şiiriniz çok güzel Fidan Hanım.Bu günü kimbilir belki böyle devam ettikçe geleceği de yazmışsınız.Ümidimiz beton yapılarda betonları delecek insanları bulabilecek.Ne mutlu taşları kalpleriyle eritip yok edebilenlere...Daha güzellerini yazabilmen temennisiyle...Saygılar..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta