Dağılan beyaz bulutlarda toplanmış mavi düşler
Haydi, umuda yolculuk başlıyor
Hareket etmek üzere kara tren!
Mavi giysiler içinde sandık aralarına gizlenmiş,
Son vagondaki yolcular sessiz.
Ve bağırıyor makinist,
Kalkış saati yolcu kalmasın!
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir