Bir avuç küle ninniler söylüyorum

bir ömür sen yetimi kalacak düşlerim
bitip tükenmez bir acı oturacak yüreğimin baş köşesine

acı kahve hatırına kırk yıllık dost gibi...

artık ayrılığı yalnızlığı yazıyorum
göz yaşı ıslağı değmiş papirüslerin sararmış yüzüne

bir de o hain sancıyı resmediyorum
alevleri arşa değen ateşe ...

bir avuç küle ninniler söylüyorum
araf zamanı savrulsun günahlarımın üzerine

kan revan avuçlarımda
sen dilenmiş tek bir duaya edilmiş

ölü aminler gibi...

nasılda inliyor sesli harfleri çalınmış sözcükler
şiiri kaybolmuş anlamsız bir kaç mısra işte yaşam...

başladığı yerde mi biter tüm yolculuklar
bittiği yerde kentler yıkılır da viran mı kalır...

ne çabuk bitirdik
büklüm büklüm yollar gibi koca bir ömrü...

senli dünlerden kalma deli sevinçler
kıymık kıymık batacak hep içime içime...

kesip atılan bir tırnak hükmündeymiş koca sevda
benim şiirim bitti sen yeni bir parmak bul kendine

tırnak uçlarından benli kahır dolu münzevi acılar sızan...

Hasan ODABAŞI