Bir Avuç Kül Bıraktın Şiiri - İsmet Zeren

Kapılar kapanıyordu bir bir
Yollar ayrılıyordu
İhanetlere
Gülüyordun sen
Açmaya kıyamıyordun
Gül gibi kurursun diye
Söylemeye kıyamıyordun
Kurşun gibi vurursun diye

Sana bir süprizi vardı
Bıraktığım emanetin
Yeşil bir çizgi olarak
Gitmeden
Arzın merkezine

Asla haykırmadım
Kapılar kapanırken
Arkasında değildim
O zalim hengamenin
Omuzlarım yıkıktı
Lakin başım dik duruyordu hala
Yıldızların şarkısını söylerken

Bana bir avuç kül bıraktın
Anılarla dolu bir yanlızlık ormanında
Her gün yanarken
Soruyorum şimdi
Acaba mutlumusun?