Kömürün tozu bulaşmış bulgur bulgur terine,
Dünyada hiçbir şey eş değil böyle kutsal değere.
Bıyıkları yeni terlemiş daha on yedisinde,
Memleketi soyanlar bin kere minnet duysun;
Bir avuç kömür için bir ömür verenlere...
...
Göçük var dediler Soma’da bir madende,
Bütün herkes bekleşir hastane bahçesinde,
Bir fidan getirdiler her yanı toz içinde,
Yetim hakkı yiyenler bin kere minnet duysun;
Bir avuç kömür için bir ömür verenlere...
...
Rabbim elbet verecek emekçinin hakkını,
Aldı bugünkü rızkını, belli olmaz yarını,
Kim varsa yer altında herkes onun yakını,
Arkadaşını satanlar başına taç etsinler;
Bir avuç kömür için hayatını karartanı...
...
Yer altında birlik var kalpler hep toplu atar,
Helal rızkı uğruna ne oturur, ne yatar.
İşçinin hak ettiği kiminin gözüne batar,
Hak etmeden alanlar daha fazla isterken;
Bir avuç kömür için daha ne canlar yanar.
(Başta Manisa Soma’da olmak üzere bütün maden işçilerine)
Dursun BaşğutKayıt Tarihi : 23.4.2014 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!