Bir avuç içinde Şiiri - Özlem Deniz

Bir avuç içinde
Tuttuğum küçücük ellerin…
Büyüyüp acıya yar olacak değil mi!
Nasıl ki güvenirsen bana sen,
Aynı kalbin atışıyla nefesim
Büyüyüp daralacak içimde bil-sen!

Aşılmaz dağlarda iki kişisin
Biri ok, diğeri yay de sen,
Ateş açmaz kalbinde düğüm,
Sen acırsan kardeşin yarandan
Ayıklayacak dikenlerin...

Adın herkes, adın tüm yollardan uzun,
Kardeş dediğimde anlaşılacak
Ben ağlarsam bana ana,
Bana deva olacak ellerin

Öz be öz, anne baba bir değil ama
Yaşanan binlerce kötülükten sonra
Hiç ayrılık olur mu kardeşten
Tuttun elinden, farklı da olsa anladın
Kardeşliği ne sandın sen

Gözlerin yağmursuz dinledin ihaneti
Acılarını ağırladın kalbinde, gitmek bilmez
Hiç olmayan umutlar verdin
Zamanla çoğalan bir yalnızlığa ait sebebin
Anlatamadığın nice sırrına hayatın
Tek şahit kardeşin
Bir avuç içinde
Tuttuğum küçücük ellerin

Kavak yapraklarının içine
Kumlar doldurup sardığın dolmalar...
Hem gülümser içim hemde içlenir
Öğrendiğin ve çizdiğin her yeni harfin
Sevinci ömrümce anımsayacağım
Düşüneceğim, koruyacağım
Mucize özgürlüğüm
Avucumun içinde
Tuttuğum küçücük ellerin