Bir Avuç Hayat Şiiri - Şaban Turan

Bir Avuç Hayat

En azından insanız değil mi?
Kalabalıklarda yadırganmadan,
Yüzler arasına sığınıyoruz.
Sıkışıyoruz vaktinde gurubun,
Güvertesinde Karşıyaka Vapuru’nun.

Ellere sinmiş bölüp bölüp atılan,
Gevrek kokusunda martılar…
Nasıl da daire daire üşüşüyorlar!
Kim kapacak demeden sıra sıra…
Denk düşer mi bir parça da yalnıza?

Öyle ya! Gökten yağan damlalar,
Hissene düşer açtığın avuç kadar.
Bilinmez ki akıp giden zamanda,
Dökülen bir damla da olsa,
Avuçlar gökyüzünü sarsa neye yarar!

Durup yol ortasında aldırmadan,
Yürüdüğün onca yolun ardından,
Geçenlerin bıraktığı yüreğinde sızı,
Ardına bakmadığın kadar,
Acıtır mı önünde uzanan yollar?

Haydi kalk! Yolcu yolunda gerek.
Geçeni biçtin, önüne ne düşecek?
Yağsa da ırmaklar dolusu şarap,
Sanmayın dünyalar ister bu zat!
Yeter gönüle bir avuç hayat…

Şaban Turan
Kayıt Tarihi : 25.12.2022 01:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şaban Turan