Meğer; ne de çokmuş, seni gömmek isteyen.
‘Bir kürek, bir kürek de ben, bir kürek daha’diyen.
Bir avuç da ben attım; elllerim kırılaydı.
Toprağın çamur olur diye, gözlerimi sel sel dökmedim,
Sevgimi de, öfkemi de hepsettim; içime akıttım yaşımı.
Gururum senden gelse gerek; dik tutmalıyım başımı.
Belki korkudandır, ya da sana yakışmadığındandır;
‘BABAM ÖLDÜ’ diyemem.
Seni toprak edemem,
Daha lâzımsın, daha çok çok lâzımsın bana;
seni böyle tüketemem.
Kanaat getirmiş olmalılar ki, birdaha geri çıkamayacağına;
bir bir dağıldı gömücülerin, her biri bir yere.
Ben ise seninle gidiyorum;
kürek kürek kabarmış mezarın gibi,kabarmış bir yürekle
gittiğim her yere.
25.03.2010
Kayıt Tarihi : 9.5.2010 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)