Bir Avuç Bakire Şiiri - İsmet Zeren

İlle de görmek istiyorsan
Gör...
Suratım
Bildiğin surat değil
İvme nedir ki
Sen uyanmadıkça
Işığın hızı bile
Yolumda
Sürat değil

Sen uyanınca
Uyanacağım
Yemin ederim
Bu benim kaderim
Elmas...
Sarrafı ben olmadıkça
Ölçüsü kırat değil

Cezayı kendim kestim
Hükümünü kendim verdim
Bu sonuç
Berat değil

Artık yürümüyor kervan
Çöller vahasız kaldı
Yıkıldım
Sarnıçlarda ki ses
Bir avuç bakirenin
Kadınlığa geçişi

Şaman dedem
Samurayın intikamını
Anlattığı gecedeydi
Karınca kadar çalışkandı ellerim
Toprağını kazarken
Mazinin

Ölmüş eşeğe
Ağıt yakıyordu
Topal eşek
Badem gözlerini süzereken

İnliyordu Mihriban
Yıkılıyordu duvar
Masal uyukluyordu rahlede

Kadın kadınlığını
Erkek adamlığını
Çocuk yanlızlığını arıyordu

Direkler çatlıyordu sehpalarda
Bir gafil
İdamı bekliyordu

Ve şehir yüzyıllardır
Biriktirip acıları
Saklayıp büyütüyordu

Sen
Değilim ben
Ben değilim
Bu beden
Arınmaz derken
Bir avuç bakire
Kendini avutuyordu.....