Bir avuç .... Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Bir avuç ....

Yıl ikibinyirmi oldu takvimler çok azdı bu yıl
Bütçede açık büyümüş gerekmez şimdi bir evlatlık
Kemal Tahire mahpushaneden mektupları okumaktayım
Bursa kalesinden bilecik yününde bir tren
Kara is///pas üstelik inenlerin esvapları
Çankırıdan malatya cezaevi
Nasip ise bursa
Çorum şirin şehrimize düştü muktedir yolu Tahirin
Yıl bindokuzyüz kırkyedi oldu savaş biteli
Amerika gideli.
Gandinin direnişi yurt etti hindistanı ingilize karşı
Gebeydi hindistan allahın oğluna isa gibi
Olsaydı hıristiyan dini eğer

Dinsizlikle suçlanmıştı bütün koministler
Geri kalanlar engerek zehrinde....

Minarenin yüksekliği üzerine binince allaha yakınlığıyla ilişkilendirilince
Koptu kıyamet camiide
Cemaate düştü bir telaş

Mangala çarpınca uçuşan kaçışan etekler
Çıkardımı sana söndürülemeyen ateşler
Düştü canının varlık yokluk zemberegine

Aygöbekli gelin kız aldı eline zilleri
Öküz kendine geldi
Yer oynadı izmirde
Ankarada bir telaş
Memleket her yerde ayrı bir yüregin heyacanında şimdi

Titremekte elleri değince tene
Havar hayok paylaş
Sevdiklerinle sevmediklerin ayır mutlak

Topraktan vazgeçme ayıl
Ondandır bütün her şey
Tastamam demiştir Hz Veysel
Toprağa hürmet
Tohuma minnet ha minnet