Bir Ateşin Külleri Şiiri - Yusuf Cantürk

Hem anlattı, hem de yaşla doldu gözleri.

Acı ve keder vardı, gerçek miydi sözleri?

‘Yılların birikimi “ dedi, açıkça içini döktü.

Anlattıkça ferahladı, fakat boynu büküktü.

Bakışları hem aşkımı, hem de derdimi tazeler.

Bilmezsin kâlbimden neler geçiyor, neler!

Arzularla duygularım ilk baharı andırır,

Gözlerinden çıkan mânâ yüreğimi kandırır.

Bir sevgiyi öldürdün, acımasız, hunharca,

Bu ateşin külleri, sıcak kalmış yıllarca,

Kâlbimin ıstırabı birazcık dinmiş eken,

Bıraktığın kokuların üzerime sinmiş iken.

Sana özür borçluyum, bir tek söz için.

Keder içindeyim bil ki, ağlar yeşil göz için.

Mevsimler gelip, geçse de beni hatırla,

Halinden haber ver bari, bir kaç satırla!

Aşkınla nefes almak öyle zevk, öyle tat.

Hayal olsa da kâlbime, gel de merâm anlat!

Yokluğunu içimde duyarım, acı ile karışık,

Bir yıldızdın kayan, bırakmadan bir ışık.