Bir ateş yak sevgili!
Yokluğun buz gibi soğuk...
Sen bilirsin içimin yangınını
Biliyorum; sen varsan ben varım...
Gül dalından kopunca
Bana umut getir ellerinle...
Ellerin en sevdiğim güldür benim...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bir ateş yak sevgili!
Eskisi gibi değilim artık...
Kalbimi dinle ve dağıt acılarımı
Kalbin en sevdiğim güldür benim...
Yürekler ısınabilse
Dünya bir başka olur :))
Geride kalanın gidene duyduğu özlem, somut imgelerden soyutlamalara ve geri dönüşlere gidilerek oluşturulmuş anı-şiir...Dışsal gerçeklik yarattığı çağrışımlarla bizi şairin içsel gerçekliğine ve anılarına ortak ediyor...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta