Bir Ateş Yak Şiiri - Meltem Kaya

Bir ateş yak sevgili!
Yokluğun buz gibi soğuk...
Sen bilirsin içimin yangınını
Biliyorum; sen varsan ben varım...
Gül dalından kopunca
Bana umut getir ellerinle...
Ellerin en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak sevgili!
Yanarak yaşayayım...
İstanbul senin kokunu getiriyor inceden
Biliyorum; İstanbul sen oluyor...
Sen gözyaşı akıtamazsın ama
Gözyaşına sar öylece sakla beni...
Gözlerin en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak sevgili!
Eskisi gibi değilim artık...
Ölmeden ölüyorum yokluğunda
Biliyorum; ey benim sazımdaki gül
Gözlerim yanıyor ateşteki kül gibi
Yanılma sakın, ağlayan ben değilim...
Yangının en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak sevgili!
Gözlerim salıncak iki çam dalına asılı
Ama salıncak kar tutuyor...
Biliyorum; kendi yarınıma kapanıyorum
Kapaklanıyorum gün geçtikçe
Günüm suskun, gecelerim kelepçe
Gülüşün en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak sevgili!
Ayışığı hüzünlerime tutsak...
Üşüme diye çağırsın sesin...
Sesin en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak sevgili!
Eskisi gibi değilim artık...
Kalbimi dinle ve dağıt acılarımı
Kalbin en sevdiğim güldür benim...

Bir ateş yak...