Bir Ateş Vardı Gönlümde Yana Yana Kor Kaldı

Bir ateş vardı gönlümde, yana yana kor kaldı
Yaktı kirleri pasları, gitti zulmet nûr kaldı

Gözlerim vardı ağlayan, yaşlar dökerdi daim
Durdu kalmadı akması, aşk ve şevk oldu hâlim

Bir dertli yüreğim vardı, inler dururdu her an
Kesildi tüm inlemesi, buldu vuslatla dermân

Korkum var idi ölümden, dünyadan, âhiretten
Kaçtı utanıp tüm hepsi, ilâhi nûr rahmetten

Verirdi vesvese evhâm, şeytan-ı lâin bana
Gitti, gelince nûru Hakk, erdi Mehmed Sultâna

HÜSEYNÎ MEHMET ARAS EFENDİ