Bir Ateş Topu Körüklüyor Hüznü

Mutluluk yok ki anılarımda...
Keşke yansıtabilseydim ben de
mazinin derin izlerini gülen yüzümle.

Hâlâ avuçlarımda,
sönmemiş
bir ateş topu körüklüyor hüznü.

Yüzüme kapanan umut kapıları,
çelikten bir duvar sanki.

Ahtım olsun ki bu yaşama,
her ne yaşattıysa bana,
kurtulacağım bu tutsaklıktan,
kurtulacağım,
bedenimi saran paslı zincirlerden...

6 /Nisan /2017