Gecenin karanlığına ansızın bir ay düşer
Bendeki karanlığa sancılı bir telaş düşer
Güneşi beklerken ömrümün baharında
Toprağıma simsiyah bir kar düşer
Yusuf'un iffeti...
Eyüp’ün sabrı...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta