Bir Assolist Misali Güneş

Sallanıyordu giysiler
çamaşır iplerinde
ve bekliyordu güneş,
bir hainin koynunda
bir
haksızın,yanlışın
çıktı güneş
görebiliyor musunuz?
çamaşırları
kurutmak ve pislik insanların
üstüne sunmak için

yırtınıyordu sanki gök
hain gök
güneş çıkarken koynundan
güneşte isterdi bunu eminim
çıkmak bir yanlışın
koynundan ve hudutlarından
isterdi
her insanın
iplerinde asılı çamaşırları
ömrü boyu kurutmayı

ama her insanın
çamaşır ipi yoktur.
bazılarının da vardır ama
çamaşırları yıkamaya
artık gücü
kalmamıştır.

Kuruttu güneş tüm
çamaşırları
hatta eritmeye başladı
yerde gezinen mandalları
öfkeliydi güneş
sonlandırmaya başladı hayatlarımızı
assolist misali güneş
hayatlarımızın assolisti
öfkeli
güneş.