Bir Asrın Sonu

İzin verdiği kadar buğulu camların,
Gördü gözlerim tütsülenmiş dünyanın,
Çıkmayan nazarında verilen canlarını,
Ve dolduğunu hendeklerin yiğit naaşlarıyla

Ne kılıç tutmuştu bu eller halbuki ne kalem,
Bir asrın intikamını alıyor kader üç nesilden,
Biri yoksa ne fark eder Baba oğul torun,
Mevsimi değil güneşi solmuş bu sonsuz vahanın...

Mehtabında sürüklemiş bir milletin umutları
O gidiş ki düşememiş toprağına gözyaşları
Geceler çökünce kutsanıyor asil ruhları
Halesine bakılıp yıldızların çok uzaklardan