Bir Aslan Masalı 2. Bölüm “esaret”

Dönüyorum semadaki mevleviler gibi
Dönüyorum leylayı bulmuş mecnun gibi
Dönüyorum suya düşen kamberin hareleri gibi Dönüyorum günesin etrafında gezegenler gibi.
Ay gökte asılı kandil
Nur güneşim ,
Aslan gece gündüz beni döndürmekte, kendimden geçmiş bir halde.
İçtiğimiz aşk kadehi elimde titremekte.
Bu aslan göründüğünden beri cennet gündüzüm, cehennem gecelerde.
Hakimiyetenin yedi tepesinde yedi kandil bizi selamlar.
Yedi sarayının yedi kapısında
gölgeler.
Yedi ormanın yedi bekçisi,
yedi zindanın yedi cellatı beni arar.
Onu gören bu gözlerin esiriyim.
Bu gözler gayrı benim değil
ben neye baksam onun cemalini görmekteyim. Hasılı muhabbetinin ilk yudumu
onsuz ömrümün son demindeyim.
Tutunduğum yelesinden, ellerimde yıldız tozları, dokunduğum her eşya artık onun bir parçası.
Şimdi
O'nsuz onur neye yarar
eyyy kalp.
O' nun için attıkça bedenimde
O'nsuz yaşam kime kâr.
Bilmezsin
sen onu gördün ama,
senden O'nun haberi mi var?
Heyhat o destanlarını yaşarken
O'nun hikayesinde senin ne işin var.
Hasretine bir vuslat umma sakın!
Bilmez misin
a divane kalp .
Sırrını ifşa edenin sonu
Dicle'nin azgın suyu.