Bir ezgi gibi geçirdim içimden seni. Pırıl pırıl. Yunmuş arınmış öylesine. Karanlıklarımı ışıtanımdın; uyandıran beni karabasanlarımdan. Şimdi ne kaldı sahi ara sıra anımsayışlardan başka? Bir tren gibi geçip gidiyor zaman. (Peki hangi vagondasın sen?)
Üç kez mırıldandım adını bilinçsizce. Çok uzak ve ıssız bir ülkenin adını duymuşcasına irkildim. (Sevmek yabancılaşmaktan başka bir şey olabilir mi?)
O kırmızı karanfili de unut. Umutsuzca ezilmiş olanı, araba tekerleklerinin ve arabesk şarkıların altında.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta