Bir Aşkın Hikayesi Şiiri - Muharrem Pala

Ayrı - gayrı dünyalarda doğmuşuz
Çocuk olmuş kimi gün ağlamışız

Bol bol gülmüşüz oyunlar oynarken
Okula başlamışım O doğarken

Büyüdüm ilerliyordu ki yaşım
Yoktu yola çıkacak arkadaşım

Bir gün askerlik bitti, dedi babam
Mürüvvetimi görsün diye anam

Elimde oltayla çıkmıştım ava
Niyetim ciddi kuracaktım yuva

Hayat arkadaşımı arıyordum
Yanımdaymış herkesten soruyordum

Aramızda hiç bir ilişki yoktu
Beklenmedik anda karşıma çıktı

Elim ayağıma dolaştı o an
Kalbimde sevinç, içimde heyecan

Annesiyle evimize gelmişti
Hoşuma gitti, yüzüme gülmüştü

Hoş geldin dedim, böylece tanıştık
O gün bir kaç kelimeyle konuştuk

Bana göre biraz küçüktü yaşı
Sordum öğrenci imiş, yoktu işi

El oğluydum ben Onu tanımazken
Dili çok tatlıydı sohbet ederken

Dokuz yüz doksan ikinin yazıydı
Bana göre de O, elin kızıydı

O gün çekip gitti, öyle ayrıldık
Tatlı mı tatlı bir hayale daldık

Ardından sık sık görüşmeler yaptık
Bitmek bilmeyen, yazışmalar yaptık

Isındı kalplerimiz birbirine
Deliler gibi sevdik günden güne

Prensesim binmişken beyaz atına
Bir yıl sonraydı, girdim hayatına

Beyaz gelinlik giydi gelin oldu
Gül diye sevdim Onu gülüm oldu

Gözümden sakındım gül gibi baktım
Dışarı çıkarken koluma taktım

Hüznümü paylaştı kederim oldu
Alnıma yazılan kaderim oldu

Sultan yaptım kalbimin sarayına
Emirler verdi, oturdu tahtına

Ne derse onu hemen yapıyordum
Kalpte çiçekler açtı gülüyordum

Tutuyor elimden düşsem de yere
Bastonum oldu saymadım kaç kere

Satın almadım bu aşkı pazardan
Allah'ım korusun gözden, nazardan

Pala der ki daima ileriye
Bu yoldan asla dönüş yok geriye!