Bir aşkın çizelgesi Şiiri - Suna Aras

Biz dünya haritasında
Bu ülkede İstanbul’da
Sen babana benziyordun
Ben annemin düş hattında.

Bu sokak bu ev bu kapı
Selam verdiğim boyacı
Bahçede erik ağacı
Üsküdarlıydı.

Sen halkının yangınında
Yüreğini tutmuş gezen
Ben halkımın ayıbında
Elde şairlikte vardı.

(2)

Sonra gökyüzü bir şölen
Aşk desen büyük babası her güzelliğin
Yaşamak kapının eşiğinde çağıran beni
Sen bir kadında duruyorsun ben bir adamda
Cehenneme yük taşıyan bir yalan işte
Kendi ateşimin hazırlığında.

Dünya durmuyor ki düşler yerinde saysın
Gün güne benzemiyor yaşam içinde
Özgürlüğün tadında çevrilir sayfaları
Su olmuş ya bu gönül yol bulup akacaktı.

(3)

Aktık
Ben bana benziyordum şairdim
Yürürken koşmasını susarken coşmasını severdim
Yaşardım güzelliğin her töhmetini
Şiirde yerini bulmuş bir dize gibi.

Aktık
Sen yaşamın öksüzünde büyümeyen çocuktun
Aşka korkak acıya deneyimli
Adımların önüne yorgun bakıyorlardı
Sevgiye durgun ağzın
Açlığını bastıran mide kazınmasıydı.

Ben bir yürek aşk alıp koşarken sana
Sen Yusuf’u konuk eden kuyuydun bana
Derin ve suskun.

(4)

Üzülme kalbim
Özgürlüğe ilk adımı ben aşkla attım
Şair yanım benim topsuz haylazım
Sevdim sadece sevdim
Yasağın anlamına bakmadım.

Üzülme kalbim
Acı çatlar doğar çocuk
Bir isim daha eklenir soy ağacına
Her nevrozda yas kaldırır bizim oralar
Mezara testi kırar yas yorgunu bir gelin
Dönüp alır düşünü dişlerin arasından
Yas kalkar
Üzülme kalbim.