yine gece yarısı
yine sokaklardayım
sokaklar ağlıyor
gece ağlıyor
ben ağlıyorum.
hani
günün bitişini ipe çektiğim anlarda
uzun sureli konuşmalarımızda
gizli ve özel ifadeleri hatırladıkça,
sokaklar ağlıyor
ben ağlıyorum
geceler ağlıyor,
sana geleceğim akşamları
iş çıkışı sana koşuşumu
seni beklerken köşe başında
gelirken,devamlı telefonla konşmalarını
sorunca, arkadaşlarımdır dediğini hatırladıkça,
ben ağlıyorum
geceler ağlıyor
sokaklar ağlıyor, ağlıyordu.
tanıştığımız ilk zamanlarda
sözümüz vardı birbirimize
yalan yok, ihanet yok demiştik
hatırladıkça
ben ağlıyorum
geceler ağlıyor
sokaklar ağlıyor ağlıyordu.
zamansız arayışlarımda
iş yerimdeyim deyişleirini
türlü bahanelerle
gelmemi istemeyişlerini
uzaklaşmanı,aramayışlarını,
sebebini sordukça
susuşlarını hatırladıkça,
ağlıyorum
geceler ağlıyor
sokaklar ağlıyor aglıyordu
,
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 25.5.2013 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!