Yalnız yaşarken bu ummanın sahilinde,
Karanlık çökmüş ıslak mil üstüne.
Bir dalga hışırtısında simsiyah gece,
Nah şurama vurur güm, güm diye.
Sığdan, sığdan giden balık kitlesinde,
Ne bir gemi var, ne de motor sesi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta