Bir Aşkı Yaşarken Şiiri - Hasan Azkıran

Yalnız yaşarken bu ummanın sahilinde,
Karanlık çökmüş ıslak mil üstüne.
Bir dalga hışırtısında simsiyah gece,
Nah şurama vurur güm, güm diye.

Sığdan, sığdan giden balık kitlesinde,
Ne bir gemi var, ne de motor sesi.
Aşkı yalnız yaşarken işte böylesi,
Nah şurama vurur güm, güm diye.

Yıldız kadar ışık gördüm sahilde,
El salladım, selam yolladım o yare.
Bakmaya hasret kaldığım o güzel gözleri,
Nah şurama vurur güm, güm diye.

Devran böyle gelmiş, böyle gider hey hat.
Asla duymak istemem acı bir feryat.
Gelen gitmiş, umman ise yine yerinde,
Nah şurama vurur güm, güm diye.

Allahın verdiği o güzel çehreye,
Bıkmadan bakmak istedim diye,
Çöken kara bir kâbus umman üstüne,
Nah şurama vurur güm güm diye.